"Zapach lasu" - Maja Drozd - patronat medialny

(…) Chcę po prostu żyć po swojemu, a nie być pięknym dodatkiem do kogoś innego. Nie będę marnować życia na spełnianie oczekiwań innych!

Przepełniona zapachami i dźwiękami opowieść o podróży w głąb siebie i dorastaniu do swoich marzeń na początku epoki, która zmieniła dotychczasowy porządek świata.

Ewa Zalewska po stracie ukochanego mężczyzny opuszcza Zalesie pełna wiary, że poza nim uda jej się odnaleźć szczęście. W Grodnie poznaje Mildę Wysocką, kobietę równie niezależną i odważną, która stanie się jej przyjaciółką i przewodniczką po pełnym krępujących zasad i konwenansów świecie arystokracji na początku XX wieku.

Anton Brodzki także porzuca swój dom i wyrusza do tętniącej życiem przemysłowej Łodzi, lecz szybko się przekonuje, że od przeznaczenia nie da się uciec. Ono zawsze odnajdzie człowieka, niezależnie od miejsca i podejmowanych działań. Tułaczka mężczyzny trwa dalej, lecz wcale nie oznacza nowego początku.

Kiedy odszedłeś, mój świat runął… Byłeś dla mnie wszystkim. Moją opoką, moją siłą, moją miłością. Mieliśmy zestarzeć się razem, ale życie postanowiło inaczej. Los odebrał mi ciebie, zostawiając w sercu pustkę. Pęknięte, nie chciało otworzyć się na innego, choć tak byłoby lepiej... Bo czymże była samotna kobieta w świecie, w której grała wyłącznie rolę drugoplanową? Czy mogła żyć bez męskiego ramienia u boku? Wierzyłam, że mogę, że mam w sobie wystarczająco dużo siły, by otrzeć łzy żałoby i wziąć na siebie nowe wyzwanie, jakie zesłał los…

Nowa powieść Mai Drozd to kontynuacja historii Ewy, która musi ułożyć sobie życie po śmierci męża. Nie jest to łatwe, bowiem kobieta go kochała, ale musi stawić czoła trwaniu po stracie. Czy zdoła ułożyć swoją codzienność, kiedy musi znosić nie tylko ból, ale także oczekiwania, jakie się w niej pokłada? Czy otworzy się na nową miłość, a może jej serce zostało zamknięte na zawsze…?

Maja Drozd stworzyła niezwykle klimatyczną opowieść osnutą zapachem ziół. Historię, która pokazuje, że od życia nie można uciec, schować się w oczekiwaniu na lepszy czas. Autorka wykreowała kobiecą postać, która staje w szranki w walce o własne marzenia i przekonania, które w tamtych czasach nie spotykały się ze społecznym uznaniem. Ewa przechodzi metamorfozę. Od kobiety, która cierpi po stracie, przez kobietę zagubioną aż po świadomą siebie postać, która postanawia wziąć los w swoje ręce, nawet wbrew oczekiwaniom matki, która wolałaby, by córka poddała się konwenansom i ponownie wyszła za mąż.

Tutaj fabuła rozwija się niespiesznie, dając przestrzeń nie tyle na poznanie, ile zrozumienie głównej bohaterki i pobudek nią kierujących. To opowieść, która nie jest wyłącznie pachnącą ziołami i lasem historią, ale opowieścią o samostanowieniu, o poszukiwaniu własnej ścieżki, o życiu „po”, a także o odwadze, by decydować o sobie, mimo niesprzyjających spojrzeń. Postać Ewy jest niezwykle wiarygodna, wzbudza wiele emocji, bo z jednej strony czytelnik kibicuje jej w drodze po niezależność, a z drugiej łapie się na rozważaniach, że być może łatwiej byłoby jej poddać się oczekiwaniom i zbudować nowy związek i żyć jak inne kobiety.

Podsumowując:

„Zapach lasu” to powieść dojrzała i przepełniona emocjami, ale wolna od melodramatycznego wydźwięku. To barwna, żywa opowieść o początku XX wieku, o świecie, który właśnie się zmienia, o ludziach rzuconych w wir historii, o ich losach, które zmieniają się pod wpływem ówczesnych wydarzeń. Autorka z niezwykłą wrażliwością pokazuje, że nawet po utracie kogoś, kto był całym naszym światem, można jeszcze odnaleźć w sobie siłę, by podnieść się i na nowo ułożyć własną codzienność. Choćby świat wokół próbował zamknąć nas w ramy ówczesnego „doskonałego kobiecego wzorca”. To historia o odwadze, o pragnieniu, które nie daje się zdławić. O wewnętrznym głosie, który mówi, że masz prawo żyć po swojemu. Niecierpliwie wypatruję tomu trzeciego, bo moja romantyczna dusza wierzy, że to, co nieuniknione, wreszcie się spełni. Że dwa serca znów odnajdą wspólny rytm.

Książkę można zamówić tutaj: KLIK

[współpraca reklamowa z autorką]