"Uwięziona" - B.A. Paris
Po śmierci nie pozostaje na długo w ludzkiej pamięci, nie licząc osób, które noszą nas w sercu".
Autorka międzynarodowego fenomenu wydawniczego, „Za zamkniętymi drzwiami”, powraca z nowym mrocznym thrillerem, który nie pozwoli ci zasnąć.
Jest ciemno. Nie wiesz, gdzie jesteś. Słyszysz zbliżające się kroki. A potem… krzyki swojego męża.
Misterna, porywająca fabuła pełna zwrotów akcji!
Kiedyś
Amelie zawsze musiała sama o siebie zadbać. Ojciec osierocił ją, gdy była nastolatką, ale zanim wpadła w tryby opieki społecznej, udało jej się uciec i zacząć życie od nowa w Londynie. Poznała wpływowych przyjaciół i zdobyła pracę w redakcji luksusowego magazynu. Wkrótce zgodziła się poślubić jego właściciela, miliardera Neda Hawthorpe’a.
Ich związek dla obojga był układem, ale dla Amelie okazał się śmiertelnie niebezpieczną pułapką.
Teraz
Amelie budzi się w ciemnym pokoju bez okien. Nie ma pojęcia, dokąd ją zabrano i dlaczego. Kim są jej tajemniczy porywacze? I dlaczego czuje się w tym więzieniu bezpieczniejsza niż u boku swojego męża Neda?
Zamknięta.
Odcięta od świata.
Ogarnia ją ciemność, której nie jest w stanie zaakceptować.
Nie może oddychać, bo atak paniki obezwładnia jej ciało i wywołuje ucisk w klatce piersiowej.
Jak zwierzę w klatce - czeka.
Nie wie, jaki jest dzień tygodnia, ani czy przeżyje do kolejnego.
Przerażona. Spanikowana.
Uwięziona…
To było moje pierwsze z twórczością B.A. Paris, więc ogólnie rzecz biorąc nie miałam żadnych oczekiwań, nie miałam punktu odniesienia, ani porównania. Jak wypadło? W mojej ocenie był to dobry thriller, którego tempo budują krótkie rozdziały, zwłaszcza w części pierwszej, które są niczym urywane oddechy osoby, która się boi. A ona się bała. Najpierw została sama, musiała przetrwać po stracie ojca, nie wpaść w ręce opieki społecznej. Udało się jej poznać dobrych ludzi, którzy ją ocalili. Wkrótce zgodziła się poślubić miliardera Neda Hawthorpe'a. Myślała, że ten układ, jakim było małżeństwo z wpływowym człowiekiem, da jej szansę na spełnienie marzeń. Tymczasem okazał się niebezpieczną pułapką…
Akcja w powieści B.A. Paris zdaje się przypominać sinusoidę. Zwalnia i przyspiesza, coraz bardziej wciągając nas w wir zagmatwanych tajemnic, które autorka serwuje nam podczas czytania. W moim odczuciu pierwsza połowa trzyma bardziej w napięciu, udziela nam się strach tytułowej uwięzionej. Mimowolnie przejmujemy jej emocje, obawę tego, co się wydarzy. Druga część książki jest spokojniejsza i stanowi drogę do rozwiązania i zamknięcia rozpoczętych wątków.
Najbardziej złożona jest postać Amelie. Z jednej strony samotna dziewczyna, która z dnia na dzień została bez środków do życia, niedoświadczona i bardzo młoda, a z drugiej, kobieta świadoma, odważna, wnikliwie analizująca wszelkie poszlaki sprawy, którą próbuje rozwikłać. Wplątana w siatkę powiązań przypomina początkowo ofiarę pająka, napastnika, którym niewątpliwie był Ned, a jej walka o prawdę była niczym próba wyswobodzenia się z macek oprawcy. Ale tylko początkowo.
I w tym miejscu wkracza wątek psychologiczny, który w moim odczuciu nie wysuwa się na pierwszy plan, a jest wpisany między wiersze. Wprawny czytelnik dostrzeże jednak drugie dno i niejednoznaczność tytułu, który nie jest jedynie określeniem dotyczącym zamknięcia. Nie zdradzę jednak swojej teorii, co do jego innego znaczenia. Sami musicie to odkryć. A może dostrzeżecie coś więcej?
Podsumowując:
„Uwięziona” to wciągający thriller, który trzyma w napięciu przez większą część powieści, aby na koniec dać odpocząć mięśniom, spiętym w oczekiwaniu na rozwój wydarzeń. Narracja prowadzona naprzemiennie w formie „Teraz” i „Kiedyś” sprawia, że akcja toczy się dynamicznie, dzięki czemu angażuje uwagę czytelnika. W moim odczuciu w części finałowej nieco zwalnia, co nie wpłynęło jednak na mój pozytywny odbiór tej historii. To utkana z lęku i strachu, zawiła układanka, do której ułożenia zachęca nas autorka, podrzucając kolejne tropy. Czy porwanie może być jednocześnie ratunkiem? Odpowiedzi szukajcie w najnowszej książce B.A. Paris.
Komentarze
Prześlij komentarz