- Wiesz jednak, jaka jest różnica pomiędzy tymi, którzy coś osiągają, a tymi, którzy całe życie tkwią w miejscu? Ci pierwsi są w stanie zapłacić cenę strachu za to, na czym naprawdę im zależy.
Genialna wirtuozka? Obdarzona urokiem artystka–amatorka starannie budująca swój wizerunek?
Czy może po prostu kobieta, która chciała od życia więcej, niż mogła odnaleźć w roli narzuconej przez XIX-wieczne reguły?
Marynia, córka warszawskiego piwowara, zdaje się nie wyróżniać niczym szczególnym – aż do dnia, gdy jej nauczycielka odkrywa jej muzyczny talent i robi wszystko, żeby go rozwinąć. Choć nikt jeszcze o tym nie wie, ten moment wyznacza kierunek całemu życiu dziewczynki.
Historyczne zawieruchy pierwszych lat XIX wieku miotają Europą, losy Polski są wciąż niepewne, ale dziewczynie nie przeszkadza to cieszyć się młodością i marzyć o czymś więcej.
Szybko jednak się przekonuje, że niezamężna kobieta ma ograniczone możliwości realizowania swoich zamierzeń. Marzenia schodzą na dalszy plan, zagubione w codziennych zmaganiach, jednak muzyka wciąż zajmuje wyjątkowe miejsce w jej życiu. To właśnie ona stanie się ostatecznie dla Marii kluczem do niezależności i centrum, wokół którego zbuduje swój własny świat.
Pasja. Marzenie, które wzrasta w sercu. Które odpowiednio pielęgnowane, rozwija się, kwitnie, staje się czymś, co wzbudza zachwyt. Kiedy robi się to, co się kocha, człowiek prawdziwie czuje, że żyje. Kiedy nie ma takiej możliwości, kiedy przyziemność codzienności odbiera mu możliwość szybowania na skrzydłach pasji, wciąż czuje, że brak mu kawałka serca… I nic ani nikt inny nie jest w stanie owego deficytu zapełnić.
Maria Szymanowska to postać znana na całym świecie. Niezwykle utalentowana zachwycała swoją grą rzesze słuchaczy. Małgorzata Niemtur w najnowszej książce postanowiła przybliżyć nam jej postać, a nakreślona ręką autorki historia, jest niezwykle barwna i fascynująca.
Bohaterkę poznajemy jako małą dziewczynkę, która od najmłodszych lat wykazywała ogromny talent, szczęśliwie dostrzeżony. Autorka prowadzi nas przez jej okres dorastania, nauki, zdobywania kolejnych umiejętności, doskonalenia warsztatu, ale także przez kobiece emocje, rozważania, pierwsze uczucie i rozczarowanie. To na naszych oczach wyrasta z Maryni Maria, która próbuje pogodzić bycie żoną i matką z pragnieniem realizowania się na arenie muzycznej.
Nowa powieść Małgorzaty Niemtur to jednak nie wyłącznie fabularyzowana biografia, ale także opowieść o kobiecie, która wyprzedzała swoją epokę, ale starała się nie czynić w swoim życiu żadnej rewolucji. Miała bowiem nadzieję, że uda się jej znaleźć złoty środek pomiędzy realizacją marzenia, kreowaniem swego świata, a rolą matki i żony. I chociaż wyrzuty sumienia dokuczliwie wywoływały w niej rozważania, czy aby postępuje słusznie, czy nie powinna poświęcić się rodzinie, to mimo to muzyka stała zawsze na pierwszym miejscu.
Małgorzata Niemtur stworzyła świetną kompilację prawdy i fikcji literackiej. Splotła fakty z życia pianistki i kompozytorki z barwnym obrazem życia ówczesnego społeczeństwa. Nakreśliła wiarygodne tło, które stanowi fundament, na którym zbudowała opowieść pełną emocji, dźwięków, pasji, ale również bólu straty, czasem samotności... A także historię o determinacji i odwadze w dążeniu do wyznaczonego celu.
Podsumowując:
„Melodię niepokornego serca” polecam wszystkim miłośnikom fabularyzowanych biografii ciekawych kobiecych postaci. A także tym, którzy lubią książki z wątkiem muzycznym. Nowa powieść Małgorzaty Niemtur można porównać do utworu muzycznego, bo podobnie jak on zabiera nas do świata, jaki istniał przed laty. Wystarczy zamknąć oczy, by przenieść się w czasie i poczuć klimat epoki przy delikatnym akompaniamencie fortepianu, który niemal słychać podczas czytania. Ta opowieść jest niczym melodia, która czasami jest subtelnym adagio, przechodzącym momentami w allegretto, aż wreszcie do presto vivacissimo. Autorka niczym wirtuoz kreśli opowieść o fascynującej kobiecie, która miała odwagę, by odrzucić konwenanse i wbrew społecznym oczekiwaniom postawić na muzykę, a tym samym na siebie. Nawet jeśli kosztowało ją to wiele wyrzeczeń.
Komentarze
Prześlij komentarz