Dziewczyny kodują. Przyjaciółki rządzą - Deutsch Stacia

Czy myślicie, że dziewczyny mogą zajmować się programowaniem? No właśnie. Zazwyczaj komputery i wszystko co się z nimi wiąże, łączymy z płcią męską. Jednak ta książka udowadnia, że dziewczyny też mogą ... kodować.

Dziewczyny rządzą to drugi tom serii Stacii Deutsch, który opowiada o przyjaciółkach  ze szkolnego klubu kodowania, które uwielbiają wspólnie spędzać czas. Omawiają wtedy nie tylko nowe projekty, ale też plotkują, jedzą pyszne ciasteczka i wygłupiają się. W tej części przygotowują się do hakatonu, czyli maratonu, w którym zamiast biegania jest kodowanie.
Całodniowe zawody mają nauczyć uczestników współpracy, umożliwić wymianę doświadczeń, a ukoronowaniem wspólnie spędzonego czasu ma być zaprogramowanie robota. Główną bohaterką w tej części jest Sophia, której pasją jest także piłka nożna. Ma dwie siostry, a wśród nich Lolę, która ma Zespół Aspergera, czyli spektrum autyzmu. Jednak jej starsza siostra nie traktuje jej inaczej. Dla niej Lola, to po prostu Lola, a to druga z sióstr - Pearl sprawia, jej zdaniem, więcej problemów wychowawczych. 

Jak pójdzie przyjaciółkom na hakatonie? Czy problemy związane z obowiązkami powierzonymi Sophie przez rodziców, przekreślą ich udział w maratonie?

Powiem wam, że tak książka mimo że pozornie wydaje się błaha, porusza kilka ważnych kwestii. Wśród nich stereotypy związane z podziałem zainteresowań, czy umiejętności pomiędzy płcie: damską i męską. Udowadnia ona, że dziewczyny też mogą zajmować się programowaniem z takim samym powodzeniem jak chłopcy, a co więcej - mogą mieć z tego prawdziwą frajdę. Drugim z tematów ukazanych w "Dziewczyny kodują" jest wspomniany wyżej wątek Zespołu Aspergera. Pokazuje ona, w sposób przystępny dla czytelnika w tym wieku, że nie jest to nic niezwykłego. Ponadto książka jest fajnym wprowadzeniem do "świata programowania" i może stanowić zachętę dla dzieci, które przejawiają zainteresowania w tym zakresie.

Podsumowując:

"Dziewczyny kodują" to bardzo fajna opowieść, traktująca o dziewczęcej przyjaźni. Są plotki, śmiech i ciasteczka, a dodatkowo komputery. Polecam jej lekturę dzieciom w szkole podstawowej. Myślę także, że również my dorośli możemy sięgnąć po nią aby zobaczyć, jak wygląda świat naszych dzieci "od środka". 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Wilga.